Bordoże Forum

Tola&Anna

Bardzo nam przykro;-(

Hera

Tak bardzo jest przykro , źle kiedy odchodzi nasz przyjaciel....................
Denis został zabrany z " piekła do raju" i te ostatnie lata w nim przezył.
Denis , biegaj szcześliwy po tęczowych łąkach.

misza

Magdo...to była nierówna walka...bardzo, bardzo mi przykro i współczuję ogromnie Sad

Denis już szczęśliwy i bez bólu, za tęczowym, merda radośnie ogonem ....
(*)

Inez de Villaro

Tak szybko odchodzą..... [*]

edyta05

Szukałam tematu z chłoniakiem... widzę, ze i tu nie ma dobrych wieści. Od 3 tyg wiem, ze mój Alf ma tą chorobę. Najpierw nie jadł, grymasił w końcu schudł tak niewiarygodnie, ze odstawał mu kręgosłup i miednica... tylko brzuch jakiś taki duzy wisiał. Mam mały samochodzik 3 drzwiowy i zapakować do niego Alfa to dość trudna sztuka więc byłam dwa razy u weta w ciemno - dostał zastrzyki na apetyt (robił mąż). Nie pomogło. Zadzwoniłam do Ani Chlebek, a Ona kazała sprawdzić go w kilku miejscach. Guzy jak mandarynki na tylnich nogach,na karku i pod szyją, nie widać tego tylko czuc przy dotyku, wielka śledziona. Choroba postepuje bardzo szybko. Pies nie jadł już całkiem, z trudem pił wodę jakby nie mógł przełykać, tylnie nogi odmawiały mu posłuszeństwa, oddech miał taki jakby w środku wszystko gniło... Zdecydowaliśmy się na uśpienie. Płakalismy całą noc, cały dzień... mąż pojechał sam ja nie dałam rady. Wrócił z psem. Lekarz chyba bardziej ulitował się nad męzem niż Alfem i podał jakieś silne sterydy w zastrzykach. Dzisiaj mija 4 dzień nasz chudzieniaszek troszke je - biały serek, surowe mięsko w drobnych kawałeczkach z ręki przy ogromnych prośbach. Wychodzimy na krótkie spacerki na łąkę na których nawet biega. Lekarz nie daje nam złudzeń, że te leki leczą - on na nich nie cierpi i tak żyjemy sobie z dnia na dzień... Wiem, że jest jeszcze chemia ale nikt nam już jej nie poleca, a ja nie chce biedaka męczyć, jego życie do końca musi być piękne. Alf Bois Joli ma 5 lat

Hera

edyta05

Tak mi strasznie przykro patrzeć na niego. Wcześniej cały czas szarpało mu brzuchem tak jakby czkawka teraz po tych sterydach jest cały uspokojony mam wielka nadzieję, że go nie boli. Chciałabym, żeby umarł we snie ale tak boję się tej chwili on tak przenikliwie patrzy nam w oczy... Dziękuję Hera, że napisałaś do mnie

Hera

Magda Zin

Bardzo Ci współczuje, bo dokładnie wiem co przeżywasz i co jeszcze przed Tobą.
Tylko tyle-ja czekałam chyba do końca z podjęciem jakiejś ostatecznej decyzji i niczego Ci nie mogę zasugerowac
Nadzieję ma się do końca, prawda...? Nie pozwól tylko żeby go bolało, żeby cierpiał. Ja
nawet teraz choc tyle czasu minęło smarkam się i płaczę jak jakis dzieciak jak to czytam.
Trzymajcie się

joanna_zaj

Edyta
Trzymajcie się cieplutko....przed wami trudne chwile.

edyta05

Dziewczyny nie straszcie mnie jakie jeszcze ciężkie chwile przede mną? Na co mam być przygotowana? Będzie miał jakieś wymioty? Dzisiaj w nocy 3 razy biegałam sprawdzać czy oddycha! Jak wrócę z pracy to napisze jakie dokładnie leki dostał, wydaje mi się, że bardzo wysokie dawki, od dzis bedzie juz na tabletkach - nie wiem czy to dobrze, bo szkoda wątroby ale w tym przypadku to chyba już małe znaczenie.
Magda nie pozwolę, żeby cierpiał już raz zrobiłam coś takiego kiedy uparłam sie z całej siły, żeby ratować dwu dniowe szczeniątko - zmusiłam lekarza i podał kroplówkę do szpiku!!! (bo żyły jak niteczki) maleństwo wyło mi wrękach, piszczało do ostatniej chwili do ostatniego oddechu (po 4 godzinach) i umarła w bólach do końca z ogromna igłą w nóżce. Tak bardzo chciałam ją ratować, a zadałam taką straszną śmierć, nigdy więcej tak nie zrobię.
Jeśli możecie powiedzcie na co jeszcze powinnam sie nastawić.

edyta05

Umarł 13 października, nie potrafiłam wcześniej napisać.

Magda Zin

trzymaj się, wiem jak Ci zle, najważniejsze że już sie nie męczy, mysl tylko o tym i nie daj się. ściskam mocno

anulka

Tak strasznie mi przykro.Tyle razy o Was myslalam.Mialam nadzieje,ze brak wiadomosci to dobre wiadomosci Sad

Trzymaj sie jakos Sad

mordzik

Edyta, bardzo Ci współczuję, wiem jakie to straszne i niesprawiedliwe, dwa razy przegrywałem walkę z tym paskudztwem, każego dnia od chwili kiedy zapadał wyrok liczyłem na jakiś cud i niestety:( Taka jest kolej rzeczy. Walczyliście o przyjaciela do końca dbając o to żeby nie cierpiał. Był czas walki, teraz czas żałoby. Może jak uznacie że już dość rozpaczy zdecydujecie się kiedyś przygarnąć innego rudzielca na dobre i na złe. Mi to bardzo pomogło, a moje poprzednie psiaki odwiedzają mnie często w skórze obecnego. A to Belmondziak po jedzeniu przyjdzie do mnie i czule beknie tak jak Chudy, a to wyciągnie szyję do czochrania jak to robił Rodanek. Alfik też na pewno zadba o to żebyście po nim bardzo nie płakali.
Trzymajcie się!
Pozdrawiamy,
Mordzik&Belmondo