Bordoże Forum

viki41 · Gość

ewulec - napewno wszyscy kochamy swoje rudzilce , czasami nasze wypowiedzi i to co czujemu, muslimy jest sprzeczne z innymi osobami. Jednak w glebi wierze, ze laczy nas jedno milosc do tej rasy i naprawde nie jest wazne czy akurat mamy chorowity egzemplarz jak to nieladnie ujme - najwazniejsze w tym wszystkim jest to bay byc odpowiedzialnym za bordosia, ktorego mamy pod swoim dachem do konca jego dni.
Nalezy pamietac, ze nasz pies to nie rzecz, ktora sie nam znudzi i mozna ja wymienic .
Kochejmy je takie jakimi sa i traktujmy naprawde jak czlonkow rodziny im wiecej swiadomosci w tym temacie tym mniej bordozkow szukajacych nowych domow.

Marta W.

Bordosiunie są:wielkie (rozmiarem i duchem),mądre,delikatne,subtelne,
kochające,wierne,sympatyczne,zabawne,cierpliwe,zrównoważone,przyjazne i w ogóle wyjątkowe.
I pomyśleć że w zamian potrzebuja tylko....kochającego właściciela z otwartym umysłem Laughing

dodunia-guciunia

Marta W prawda!!!!!!!!! Laughing

tylko zapomniałaś dodać, że potrzebują jeszcze dobrego weterynarza Laughing

... nie mogłam się powstrzymać! Embarassed

Marta W.

No tak Aniu zapomniałam.
Ale to dlatego że miałam to szczęście że w zasadzie moja Kira właściwie nie chorowała aż do tego wrednego skrętu.
Miała wtedy 2 lata.
Aż się boję jak to będzie z Jodą Rolling Eyes

viki41 · Gość

Marta zycze zeby jodzik byl zdwowy Smile

dodunia-guciunia

Marta też z całego serce życzę zdrówka dla Jodzisława, bo jest to straszne jak choroba kogoś kogo się bardzo kocha!!

Marta W.

Dziękujemy za życzliwość i oby Wasze życzenia się nam spełniły.
My również życzymy jak najmniej kłopotów ze zdrówkiem Waszych pieszczoszków. Laughing

misza

To ja też dolepię coś w temacie. Oprócz wszystkich cudownych cech, jakie zostały juz wymienione, dodam jeszcze jedną. Fred jest dla mnie jak antidotum. Jest odtrutką na wszystkie bolączki, na stres i umie słuchać jak nikt na świecie Smile

. Wszystko mi mija, jak się do mnie przytuli i popatrzy tymi swoimi miodowymi oczami. To mój pierwszy bordog a decyzja o adopcji była najlepszą w moim życiu Smile

.
pozdrawiamy ciepło
misza z Fredziem i Benkiem

Kikimora

DDB są idealne!

Tola&Anna

Idealne to mało powiedziane;-)

Yasieq

Witam jako debiutant na tym Forum. Przeczytałem właśnie cały bieżący wątek. Od deski do deski. Postanowiłem więc opisać też kawałek mojej historii z DDB. Zaczęło się już dawno, bo jakieś 15 lat temu, kiedy zauroczył mnie piesek z filmu "Starsky & Hutch" z Bordogiem i Tomem Hanksem w rolach głównych. O "Rodzinie zastępczej" jeszcze wtedy nie było mowy. I wtedy postanowiłem, że takiego właśnie pieska chciałbym kiedyś mieć. Ale pojawiło się w życiu mnóstwo komplikacji aż do dnia, kiedy moja ciężarna żona (4 m-c) zrobiła mi niespodziankę i po powrocie z kilkudniowego wyjazdu zastałem w domu 8-tygodniowego szczeniaczka - boksera. Wcześniej o żadnym psie mowy nie było, więc nie byłem w stanie ukryć swojego zaskoczenia. Był rok 1999. Freddy (bo tak miał na imię) spędził z nami trochę ponad 10 lat, był psem idealnym, fantastycznie wychowanym i - co najważniejsze - super kumplem. On jeden wiedział o mnie wszystko i nic nie mówił (!!!). To była straszna trauma, kiedy odszedł z początkiem czerwca. Okropny rak, cierpienie, wet i ... stało się. Żona zarzekała się, że już nigdy więcej i takie tam dyrdymały. W domu żałoba, dzieciaki nawet nie za bardzo wiedziały co to znaczy nie mieć psa. Przecież zawsze był!
Nie zastanawiałem się nawet dnia. W tajemnicy przeszukiwałem oferty kupna DDB, zadzwoniłem, pojechałem do Krakowa i wróciłem z prześlicznym 8-tygodniowym chłopczykiem. Na imię dałem mu Beaufort (dla przyjaciół Bof lu Bofi). Szczerze nie miałem pojęcia, z jaką reakcją spotkam się w domu, ale byłem przygotowany na eksmisję razem z moim nowym kumplem. Pierwsze zobaczyły go dzieciaki (myślały, że to mały bokser) i radości nie było końca. Ale scena, jaką zafundowała mi moja małżonka przeszła moje najśmielsze oczekiwania. To była eksplozja radości, uniesienia, zachwytu i tak wielkiej ekspresji - od śmiechu do łez, aż samemu mi emocje puściły. Nie wierzyłem, że ten pies jest w stanie wywołać tak silne pozytywne emocje. I wywołuje je do dziś.
Tymczasem ma 4 i pół miesiąca i sprawia wrażenie zdrowego, dorodnego okazu, ale to się zobaczy. Na początku września jedziemy do doktora na prześwietlenia.
O jego zachowaniach i charakterze w następnym poście napiszę co nieco.
Nie wiem tylko, czy Beaufort w tym wieku powinien mieć już 25 kilo?
Pozdrawiamy wszystkich
Yasieq Kate dzieciaki i Beaufort

photoblog.pl/beaufort (blog Bofiego)

haker11

Witaj serdecznie!
Ciesze się,że jesteście tacy szczęśliwy razem z maluszkiem! Laughing

Jednocześnie współczuję straty boksia Crying or Very sad

Jeśli chodzi o wage to polecam ten wątek:
http://www.ddb.fora.pl/zywienie-i-pielegnacja,4/wasze-bordogi-ile-waza,36-240.html
Jeżeli Twój maluszek to taki leniuszek to musisz uważać,zeby co nie przekarmiac i nie zatuczyć. My akurat nie mielismy tego problemu bo nasz Apcio gapcio to chyba ma adhd Wink

Załóż wątek maluszkowi w albumie i wrzuć fotki i napisz nam coś więcej o psiaczku(rodzice itp.)
Pozdrawiam serdecznie
Agata i Apis Wink

Hera

yasieq napisał:

moniaa7

waga jak na samca ddb jest w normie ,moja poprzednia suczka w wieku 5 miesięcy ważyła 26kg i to była suczka a nie pies.No bordożki rosną w bardzo szybkim tempie:)